Estranho Caminho - Vele kleuren vaderschap
door Sarah Allaert
Te midden van een pandemie die iedereen in isolatie duwt en de dood nabij brengt, kijkt een jonge filmmaker de herinnering aan zijn lang afwezige vader in de ogen.
De vreemde weg die Estranho Caminho voorlegt, vertrekt bij expressionistische vormen die worden afgevuurd in een veelbelovende, vloeiende montage: kleuren botsen, lawaai snijdt door de ruimte. In wat volgt probeert regisseur Guto Parrente de grijze ruimte tussen goed en slecht ouderschap kleur te geven. Het pad naar de daaraan verbonden emotionele acceptatie wordt afgelegd door de jonge experimentele cineast David (Lucas Limeira), die vanuit Portugal terugkeert naar zijn Braziliaanse geboorteplaats, waar zijn film draait op een festival. De slaapplek die voor hem is geregeld, ligt op drie straten vanwaar zijn vader Geraldo (Carlos Francisco) woont. Na lang afglijden in de dieperik is Geraldo een eenzame kluizenaar geworden die geen kritiek duldt en zijn zoon al tien jaar niet meer heeft gezien. David internaliseert zijn eigen frustraties bij hun weerzien en is blij met de kruimels die zijn vader naar hem gooit.
Uit de verhoudingen met zijn vrienden blijkt de cineast een makkelijke mens, die goed om kan met teleurstelling. Uit de telefoongesprekken met zijn vriendin in Portugal blijkt hij echter zeer gesloten en ietwat onbetrouwbaar, zo houdt hij de visites aan Geraldo achter. Wanneer de coronapandemie haar dieptepunt bereikt en David vastzit, gaat hij met tegenzin nog eens aankloppen bij Geraldo. Geïsoleerd en op elkaar aangewezen zitten ze de quarantaine uit, in humor vinden ze elkaar. Terwijl David zichzelf meer en meer verliest in zijn vaders kleine appartement, glijdt een dwalende camera door de lege straten van de stad. Wanneer David een emotionele catharsis bereikt, raast de montage van felle kleuren en scherpe, hoge klanken uit het begin van de film opnieuw door de cinemazaal. In de herinnering aan Geraldo, want dat wil Estranho Caminho uiteindelijk zijn, gaat David op zoek naar hoe hij zelf op zijn emoties kan anticiperen. Uit onbeantwoorde vaderliefde kwamen denkbeeldige dialogen voort, maar zijn vader blijkt via andere wegen dan toch de interactie met David te hebben opgezocht.