San Luis Potosi, Mexico. Een dorp waar de treinen aan voorbij rijden, op Estación catorce stapt niemand uit en niemand in. De bevolking leeft er overwegend in armoede, heeft nauwelijks werk en kan met moeite de eindjes aan elkaar knopen.
De zevenjarige Luis maakt er kennis met de gewelddadige wereld rondom hem. Hij is getuige van de dood, ziet voor het eerst de kwetsbaarheid van zijn vader en leer de Mexicaanse machocultuur van dichtbij kennen, waarin opgroeien alleen al gevaarlijk kan zijn.
Filmmaker Diana Cardozo focust op de belevingswereld van het kind. Een kind ervaart de wereld heel anders dan volwassenen. Zo is het stelen van een sofa uit een huis van vermoorde buren voor de zevenjarige Luis geen misdaad, maar een avontuur.
Met zijn wondermooie fotografie en zijn hartverscheurend verhaal doet de film denken aan het vroegere Italiaanse neorealisme.
'Estación catorce' is de fomofilm van de maand oktober.
