Gcina Mhlope, gerenommeerd schrijfster, start een project met een groepje aidswezen in een weeshuis in Swaziland. Ze luistert naar hun verhalen en laat hen hierrond een personage creëren. Zo ontstaat de jonge heldin Liyana. Liyana komt er alleen voor te staan, samen met haar jongere tweelingbroertjes en haar oude oma, nadat haar ouders allebei sterven aan aids. Op een nacht vallen rovers hun huis binnen en ze ontvoeren de broertjes van Liyana. Aangemoedigd door haar oma vertrekt het meisje ’s anderendaags op een queeste. Onversaagd gaat ze achter de rovers aan, in de hoop haar broertjes terug te vinden.
Dit unieke, verrassende werkje laat zich moeilijk in een hokje duwen. Deels spannende animatiefilm, deels documentaire is het een schitterende illustratie van wat story telling is. De kinderen nemen ons via Liyana mee op een imaginaire reis langs wat hun leven zou kunnen zijn. Toch is dit geen film over slachtoffers; het gaat hier over moed en positieve kracht. De film balanceert netjes tussen het leven van de weeskinderen en dat van hun personage Liyana, trouwens verbluffend tot leven gebracht door animatiekunstenaar Shofela Coker.